Gdy
zasuwa jest zamknięty, powierzchnia uszczelniająca może polegać tylko na średnim ciśnieniu do uszczelnienia, to znaczy tylko na średnim ciśnieniu, aby docisnąć powierzchnię uszczelniającą zasuwy do gniazda zaworu po drugiej stronie, aby zapewnić uszczelnienie powierzchni uszczelniającej, która jest samouszczelniająca. Większość zasuw jest uszczelniona na siłę, to znaczy, gdy zawór jest zamknięty, zasuwa musi być dociskana do gniazda zaworu siłą zewnętrzną, aby zapewnić szczelność powierzchni uszczelniającej.
Zasuwa zasuwy porusza się liniowo wraz z trzpieniem zaworu, który jest również nazywany zasuwą z trzpieniem wznoszącym. Zwykle na pręcie podnośnika znajdują się gwinty trapezowe. Przez nakrętkę w górnej części zaworu i rowek prowadzący na korpusie zaworu ruch obrotowy zmienia się w ruch liniowy, to znaczy moment roboczy jest zamieniany na ciąg roboczy. Po otwarciu zaworu, gdy wysokość podnoszenia zasuwy jest równa 1:1 razy średnicy zaworu, kanał płynu jest całkowicie odblokowany, ale tej pozycji nie można monitorować podczas pracy. W rzeczywistości wierzchołek trzpienia zaworu jest używany jako znak, to znaczy pozycja, w której nie można go otworzyć, jako jego pozycja całkowicie otwarta. Aby uwzględnić zjawisko blokowania spowodowane zmianami temperatury, zwykle otwiera się go do pozycji górnej, a następnie z powrotem do 1/2-1 obrotu, jako pozycję zaworu całkowicie otwartego. Dlatego pozycja pełnego otwarcia zaworu jest określana na podstawie położenia zasuwy (tj. Skoku). Niektóre nakrętki trzpienia zasuwy są osadzone na bramie, a obrót pokrętła napędza ruch trzpienia zaworu, który podnosi bramę. Ten rodzaj zaworu nazywa się zasuwą z trzpieniem obrotowym lub zasuwą z ciemnym trzpieniem.
